از هنر خیابانی پاریس چه می دانید؟
هنگام قدم زدن در خیابان های پاریس به ویترینی از نقاشی‌های خیابانی این شهر پر جنب‌وجوش بر می‌خورید که بخش
عمده‌ی فرهنگ بصری آن را تشکیل می‌دهند.
در ماه فوریه تالار شهر پاریس اعلام کرده بود که بخش قابل توجهی از بودجه‌بندی مشارکتی -۵۰۰ میلیون یورو برای مخارج
بخش عمومی تا پیش از شروع سال ۲۰۲۰- باید صرف دیوارنگاری‌های ۲۰ منطقه از پاریس شود. پلَس، مرکز فرهنگی
هیپ‌هاپ پاریس، تاکنون دو پروژه در این زمینه راه‌اندازی کرده و پروژه‌های دیگری هم از آنها در دست انجام است. اگر قصد دارید
با تور فرانسه به این کشور سفر کنید، دیدار از گرافیتی‌ها و نقاشی دیواری‌های پاریس را فراموش نکنید.
خیابان سن مور
این خیابان ۲ کلیومتری که از منطقه‌ی ۱۰ و ۱۱ می‌گذرد، گزینه‌ی خوبی برای سیاحت در دنیای هنر است. چشمانتان را از
پیاده‌رو بردارید و دیوارها را تماشا کنید. آن‌چه که در خیابان سن‌مور (Saint-Maur) می‌بینید، عناصر کلاسیک هنر خیابانی
پاریسی است؛ مانند کاشی‌کاریِ الهام گرفته شده از بازی مهاجمان فضایی یا پرتره‌های سیاه و سفید اثر شپرد فِری.
در نزدیکی تقاطع خیابان اُبرکَمف می‌توانید کار جدیدی از کاشینک را ببینید. به جرات می‌توان گفت که کاشینک یکی از
برجسته‌ترین زنان دیوارنگار سال‌های اخیر است. آثار او نشانه‌هایی از رویکرد فمنیستی‌اش را به‌همراه دارند و گفته میشود
که یادآور آثار فریدا کالو هستند.
خیابان ابرکمف
خیابان اُبرکَمف (Oberkampf) در منطقه‌ی ۱۱ یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری برای تماشای هنر شهری است که گزینه‌ی
بسیار خوبی هم برای شب‌گردی محسوب میشود و اگر دوست داشتید می‌توانید هر دوی این‌کارها را باهم انجام دهید. از
قسمت‌هایی از ساختمان‌ها گرفته تا روی کرکره‌های فلزی مغازه‌ها و المان‌های شهری، هر لحظه در هرجایی می‌توانید این آثار
زیبا را تماشا کنید.
مور یکی از مناطقی است که به‌طور حتم می‌توانید آثار جدیدی را در آن ببینید. مور، دیواری مشارکتی اختصاص یافته به
گرافیتی و نقاشی دیواری است که تاکنون بیش از ۲۵۰ کار روی آن به اجرا درآمده است. هرچند هفته یک‌بار از هنرمند جدیدی
دعوت میشود تا نقاشی روی دیوار را تغییر دهد (برای جزيیات بیشتر به وبسایت آنها مراجعه کنید) و به‌هنگام اجرای این‌کار
همیشه جمعیت قابل توجهی برای تماشا جمه می‌شوند.
خیابان ژرمن تایفر
اگر بخواهیم استانداردهای پاریسی را درنظر بگیریم می‌توان گفت این خیابان نسبتا جدید محسوب میشود و در سال ۱۹۹۹
ساخته شده است. خیابان ژرمن تایِفر (Germaine Tailleferre) موازی با کانال شهر بوده و به پارک ویلِت می‌رسد. خیابان ممتد
چندصد کیلومتری که آثار چندتن از مشهورترین هنرمندان این محله یک سوی آن‌را پوشانده است.
تابستان امسال، شاهکاری به رنگ آبی متعلق به مارکو ۹۳ موسوم به دارک وِیپور یا دمه‌ی تاریک تقریبا کل این دیوار را پوشانده
بود. اخیرا یکی از بومیان سَن-دُنی با تکنیک عکاسیِ نقاشی با نور تقریبا به همین میزان از شهرت رسید.
خیابان لورنس ساوار
خیابان لورنس ساوار (Laurence Savart) در منطقه ۲۰ پاریس قرار گرفته است. لورنس ساوار خیابان باریکِ سنگ‌فرش شده و
کمترشناخته‌ای است که تا مدت‌ها میان هنرمندان بسیار محبوب بود.
ویلی رونیس، برنده جایزه عکاسی، در سال ۱۹۴۷ عکس‌هایی از این دیوار منتشر کرد. تصاویر سیاه‌و‌سفید از مردی که
شیشه‌ی پنجره‌ای به‌دوش کشیده و در شیب رو به بالای آن در حال رفتن است، او این اثر را اخیرا به قیمت ۱۲۰۰ یورو فروخت.
او امروزه، به خاطر مجموعه نقاشی‌های خیابانی‌اش مشهور است.
اثر زیر پروژه‌ای دونفره از موسکو و همکارش و بخشی از کار باغ‌وحش شهری پاریس است.
بلوار ویلت
دومین پروژه که به پشتوانه‌ی بودجه‌ی مشارکتی انجام شده، نقاشی دیواری عظیمی روبه‌روی یک باغ عمومی در بلوار ویلت
(Boulevard de la Villette) است. لازو این نقاشی را در جولای سال ۲۰۱۶ کشیده است. او در سال ۱۹۶۹ در پاریس به‌دنیا
آمد و کارهایش را به صورت بین‌المللی در کشورهایی نظیر ژاپن، آلمان، ایالات متحده و آفریقای‌جنوبی به نمایش گذاشته
است. وی اولین هنر خیابانی‌اش را که براساس طرحی از توشای بود، در خیابان ۵۸ شاپون سوم کشیده است.
خیابان ریکه
روی پل بالای ریل راه‌آهن کشیده شده به سمت ایستگاه قطار نورد که مناطق ۱۸ و ۱۹ را به‌هم وصل می‌کند، خیابان ریکه
(Riquet) با دیوارنگاری‌ای به طول ۵۰۰ متر دیده میشود (طولانی‌ترین فضای اختصاص داده‌شده به این هنر در پاریس)، که در
دسامبر ۲۰۱۵ به افتخار یادبود زندگی و دستاوردهای روزا پارک ایجاد شده است.
برای افتتاح این مکان، پنج نقاش بین‌المللی به‌منظور کشیدن قطعه‌ای روی این دیوار انتخاب شدند: کاشینک از پاریس،
کتَسْتروف از نانت، بَستاردیلا از بوگوتا، تانیا فضل‌علی‌زاده از نیویورک، و زِفا از تولوز.
محوطه‌ی اطراف این مکان با حمایت و سرمایه‌گذاری شهرداری و پروژه‌های مشارکتی مانند مرکز فرهنگی سان‌کَتر همواره در
حال تغییر است.
خیابان کسکاد
چه به‌خاطر نام آن و چه به‌لحاظ ماهیتش، خیابان کَسکاد (des Cascades) یکی از جذاب‌ترین خیابان‌های منطقه‌ی ۲۰ است که
اخیرا نقاشی‌هایی برروی دیوارهای این خیابان کشیده شده که کاملا برازنده‌ی نام آن است.
دیوارنگاری جیمز کوکران یا همان جیمی سی را که از ونگوگ الهام گرفته است، در این خیابان می‌بینیم. این نقاش استرالیایی
در لندن متولد شده و مشهورترین کارهای اخیر اون پرتره‌‌هایی هستند که از یوسِین بولت، چهره‌ی کلیدی المپیک سال ۲۰۱۲
لندن، و دیوید بویی در سال ۲۰۱۶ در بریکستن کشید که به مکان رسمیِ عزاداری پس از مرگ این هنرمند بدل شد.
خیابان اردنر
در خیابان اُردنر (Ordener) در منطقه ۱۸ دیوار بسیار طویلی وجود دارد که جلوی دید ایستگاه راه‌آهن بلااستفاده‌ی اس ان سی
اف را گرفته، ایستگاهی که اکنون به محل فصلی برگزاری مسابقات گرند ترِین تبدیل شده است. این خیابان مکان بسیار خوبی
برای هنرمندان دیوارنگار محلی است. آمیزه‌ی هنر بازنمایی و دیوارنویسی همواره درحال تکامل است و هربار که از این دیوار
دیدن کنید با تصویر جدیدی روبه‌رو خواهید شد.
در آگوست سال ۲۰۱۶، دیوارنگاری کوکا هنرمند پاریسی به نمایش درآمد، هنرمندی که اولین سری کارهای او با عنوان
جنگجویان بانتو باعث به شهرت رسیدنش شد. در سری کارهایش با عنوان شامپانزه وی تلاش می‌کند تا به مردم یادآوری کند
از کجا و چگونه به وجود آمده‌اند و این‌که واقعیت انسان بدون میراث فرهنگی چه می‌توانست باشد.
خیابان اورک
کل کانال سن مارتین و کانال اورک (de l’Ourcq)، حتی پس از محدوده‌ی شهری پاریس، یک نمایشگاه هنر خیابانی بسیار
طویل است. بر روی دیوارهای ساختگی یا ساختمان‌های صنعتی متروکه، پل‌های چدنی و تقریبا هر سطح دیگری که بتوان
روی آن نقاشی کرد، می‌توان آثاری از نقاشان مختلف را مشاهده کرد.
داکروز، هنرمندی شیفته‌ی رنگ، دیوارنویسی و هنر بدوی است که اخیرا اثری به این مجموعه اضافه کرده که قطعا ارزش دیدن
دارد.
خیابان‌های الیزه منیلمونتان و خیابان ژولین لاکروا
آخرین مکان برای مشاهده‌ی بهترین دیوارنگاری‌های پاریس نیز در منطقه‌ی ۲۰ واقع شده که در تقاطع خیابان الیزه مِنیِلمونتان
(de l’Elysée Ménilmontant) و خیابان ژولین لاکروا (Julien Lacroix) قرار گرفته است؛ نقاشی دیواری عظیمی که در نهایت
جزيیات کشیده شده است.
این نقاشی اثری است از نو رولز کورپ که می‌توان گفت اثری خارق‌العاده بهشمار می‌رود. این اثر که در سال ۲۰۰۵ در لیان
پدید آمد، محصول مشترکی از هنرمندان خیابانی، نقاشان، نوازندگان و فیلم‌برداران است. اوازِسیر بخش‌های مربوط به گرافیتی
کار را برعهده داشت و مسئولیت دیگر آثارِ این سبک خاص که در محله‌های مختلف پاریس قابل مشاهده است، به دست وی
انجام گرفت.
